Ήταν ένα ταξίδι που είχαμε ανυπομονήσει να κάνουμε εδώ και καιρό. Ήθελαν να εξερευνήσουμε την Κρήτη το χειμώνα και να ανακαλύψουμε την αυθεντική ομορφιά της ανατολικής ορεινής Κρήτης στο Λασίθι, σε μια περίοδο χωρίς τουρισμό όπου μπορούσαμε να απολαύσουμε την γνήσια ατμόσφαιρα του νησιού. Φυσικά, για να κινηθούμε άνετα στους χειμωνιάτικους οδούς της Κρήτης, χρειαζόμασταν ένα κατάλληλο όχημα. Η λύση μας βρέθηκε μέσω της ενοικίασης ενός αυτοκινήτου από την Avis. Αφού μελετήσαμε τις προσφορές τους στο Avis.gr, βρήκαμε ένα Jeep Compass, ισχυρό και ευέλικτο, που θα μας επέτρεπε να κινηθούμε άνετα στα βουνά, με όλες τις απαραίτητες ανέσεις και τον εξοπλισμό για τον χειμερινό δρόμο. Επιπλέον, το επιλεγμένο αυτοκίνητο είχε εξαιρετική οικονομία καυσίμου, η οποία ήταν σημαντική λαμβάνοντας υπόψη πως οι βενζινάδικοι στην περιοχή είναι λίγοι και λειτουργούν με περιορισμένο ωράριο. Μετά από λίγες ημέρες, προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου και παρέλαβαμε το αυτοκίνητο μας από τον σταθμό της Avis. Το προσωπικό ήταν εξαιρετικά ευγενικό και μας εξήγησε όλες τις λεπτομέρειες για το Jeep Compass. Έτσι, λίγο αργότερα, ξεκινήσαμε να προχωράμε προς τα ανατολικά. Ο δρόμος που συνδέει το Ηράκλειο με τη Σητεία ήταν ίσως ο πιο άνετος που διασχίσαμε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας και μας έδωσε την ευκαιρία να απολαύσουμε πλήρως τις δυνατότητες του αυτοκινήτου μας. Πριν από τη Σητεία, στο χωριό Χαμέζι, είχαμε μια έκπληξη. Ένας λαγός εμφανίστηκε μπροστά μας στον στενό δρόμο, αλλά χάρη στα άμεσα φρένα μας, το αυτοκίνητο σταμάτησε χωρίς πρόβλημα. Φτάσαμε στη Σητεία όπου παραδώσαμε το αυτοκίνητο μας. Αφού φάγαμε και διανυκτερεύσαμε, ξεκίνησε η εξερεύνηση της ανατολικής Κρήτης την επόμενη μέρα
Επισκεπτόμενοι τα γραφικά χωριά που ο χρόνος έχει αφήσει ανέπαφα
Καλοκαίριασε, ο Ξερόκαμπος και το Χαμαίτουλο είναι γεμάτα τουρίστες, αυτοκίνητα και ζωντάνια. Ωστόσο, τον χειμώνα, οδηγώντας για περίπου μία ώρα από τη Σητεία, βρεθήκαμε μπροστά σε ελάχιστα οχήματα. Κάναμε μία σύντομη στάση σε μια παραλία και στη συνέχεια, πήγαμε προς την Ετιά. Είναι ένα χωριό που κατά τη διάρκεια της Ενετοκρατίας ήταν ένα από τα μεγαλύτερα στο νησί. Η ιστορία του αποκαλύπτεται σε κτήρια όπως το αξιοθέατο βίλα των Ντε Μέτσο στο βόρειο άκρο του χωριού, που παραμένει εντυπωσιακή και καλά διατηρημένη. Στην Ετιά, κάνουμε μια μικρή βόλτα σε ένα χωματόδρομο για να φθάσουμε στο χωριό Βόιλα. Παρόλο που κανένας δεν ζει στο χωριό εδώ και αιώνες, τα ίχνη της παλιάς ανθρώπινης παρουσίας είναι εμφανή. Το πιο εντυπωσιακό από αυτά είναι ο βενετσιάνικος πύργος, ένα έργο τέχνης που αποτελεί μνημείο της ισχυρής εποχής του χωριού κατά τη διάρκεια της Ενετοκρατίας. Σύμφωνα με την παράδοση, κατά την Οθωμανική Αυτοκρατορία, ο πύργος ανήκε σε έναν γενίτσαρο. Λίγο μακριά από τον πύργο, υπάρχει και μια άλλη σημαντική κατασκευή, ο Ναός του Αγίου Γεωργίου. Η περιήγηση στα σοκάκια της Βόιλας και της Ετιάς, σε χωριά όπου κατοικείται σχεδόν αποκλειστικά το καλοκαίρι και το χειμώνα δεν υπάρχουν ούτε καν επισκέπτες, ήταν μια αξέχαστη εμπειρία
Ανακαλύπτοντας την γοητεία του χιονιού
Την επόμενη μέρα, αποφασίσαμε να ζήσουμε μια πραγματική ορεινή χειμωνιάτικη εμπειρία. Μετά τις πρόσφατες χιονοπτώσεις στο Όρος Δίκτης, το όρος όπου σύμφωνα με τον μύθο γεννήθηκε ο Δίας, απidedeραμένοι ότι ο δρόμος ήταν καθαρός και σε καλή κατάσταση, ξεκινήσαμε το ταξίδι. Γνωρίζαμε ότι θα χρειαζόταν αλυσίδες για το χιόνι και είχαμε φροντίσει να τις έχουμε μαζί μας. Με την βοήθεια της οδικής βοήθειας, διασχίσαμε ανηφορικούς και στροφώδεις δρόμους και απολαύσαμε την διαδρομή μας. Κάποια στιγμή, σταματήσαμε στην άκρη του δρόμου και απόλαυσαμε την θέα του όρους Σπαθί, το υψηλότερο σημείο της περιοχής στα 2.148 μέτρα. Καθώς συνεχίσαμε να κινούμαστε στο οδικό δίκτυο της οροσειράς και σε υψόμετρο άνω των 1.000 μέτρων, οι τυχεροί, εκτός από τον οδηγό, κρατούσαν τα μάτια τους κλειστά από το παράθυρο του αυτοκινήτου. Το λευκό τοπίο ήταν μαγευτικό, αλλά κρύβει τη γεωργική εύφορη ζώνη της Κρήτης. Εδώ παράγονται πατάτες, λαχανικά, αχλάδια, μήλα και καρύδια. Σε ένα σημείο αποφασίσαμε να αφήσουμε το αυτοκίνητο για να απολαύσουμε το χιόνι από κοντά. Ήταν μια μοναδική αίσθηση ευεξίας που μόνο το βουνό και ο χειμώνας μπορούν να προσφέρουν
Οι Έξω Ποταμοί: Η τελευταία μας στάση πριν την αναχώρηση
Κινούμαστε πλέον προς το αεροδρόμιο για την επιστροφή στην Αθήνα και κάνουμε μία τελευταία στάση στους Έξω Ποταμούς, ένα άλλο εγκαταλελειμμένο χωριό σε υψόμετρο 850 μέτρων, όπου θα έχουμε την τελευταία μας επαφή με το χιονισμένο τοπίο της Κρήτης. Όσο κινούμαστε προς το αεροδρόμιο, είναι πλέον νυχτερινά και υπάρχει αρκετή ομίχλη. Ωστόσο, τα φώτα και ο εξοπλισμός πλοήγησης του αυτοκινήτου μας μας εξασφαλίζουν μία ήρεμη διαδρομή. Μετά από όλες τις εμπειρίες που ζήσαμε, είμαστε βέβαιοι ότι θα επιστρέψουμε στην ανατολική Κρήτη και το Λασίθι κάποια στιγμή όταν ο καιρός θερμανθεί, για να γνωρίσουμε και την ακτογραμμή της νότιας πλευράς. Εκεί όπου βρίσκονται ορισμένες από τις ωραιότερες και πιο εξωτικές παραλίες της Ελλάδας. Έως τότε, θα παρακολουθούμε το Avis.gr γιατί οι προσφορές και οι ευκαιρίες ενοικίασης αυτοκινήτου ανανεώνονται συνεχώς.
